Peygamber efendimiz Muhammed Mustafa s.a.v amcası Ebu Talip ile birlikte ticaret için kervan ile yola çıkarlar.Efendimiz Peygamberimiz s.a.v 12 yaşlarında bir çocuk.Fakat yıllardan beri yolunu bekleyen bir Rahip var.Evet yanlış duymadınız yolunu bekleyen bir rahip okumuş olduğu kitapta son nebinin özellikleri ve bulunmuş olduğu Busra şehrinden geçeceği ve ona ait özellikler yazıyor.
Yıllardır gözleri yollarda kalan rahip son nebiyi bekliyor.Biran için onu heyacanlandıracak bir olaya şahitlik ediyor.Durup kalka ilerleyen bir bulut bulunmuş olduğu yere doğru yaklaşıyor.Düşünüyor diyor ki çölün bu yakıcı sıcağında eğer bu bulutun altında ilerleyen biri varsa kesinlikle o Allah'ın çok önem verdiği biridir.Ve bu son nebi olabilir diyor ve kalbi şiddetle atmaya başlıyor.Gerçekten düşüncelerinde haklı olduğunu yaklaşan şeyin bir kervan olduğunu anlayınca ağırlık kazanıyordu.Derhal hizmetçilerine emir veriyor kervan için yemekli hazırlık tertipliyor.
Peygamberimizin içinde bulunduğu kervan Rahip Bahira'nın meskenine yakın bir yerden geçerken Rahip Bahira'nın adamları tarafından durduruluyor.Ve Rahibin onları yemeğe davet ettiğini söylüyor adamlar.Ebu Talip şöyle diyor daha önceleri de buradan çok geçtik fakat rahip bizi hiç davet etmezdi bu işte bir iş var diyor fakat kestiremiyor tabi.Daha önceleri peygamberimizle hiç geçmemişti ki oradan rahibin aradığı yoktu ki daha önceleri.
Develeri beklemesi için Peygamberimizi orada bırakıp Rahibin davetine icabet ediyorlar.Sofraya oturuyor bütün kervandakiler fakat her nedense Rahibin takip ettiği bulut kervanın durduğu yerde duruyor.Rahip soruyor sizden başka birileri daha var mı diyor.Ebu Talip var o develerimizi bekliyor ,12 yaşında bir yeğenim var diyor.Bunun üzerine Rahip bizim adamlar develerinizi bekler onunda burada bizimle olmasını istiyorum eğer uygun bulursanız diyor.Ebu Talip bu nazik istek karşısında Hay hay elbette memnun oluruz diyor ve peygamberimiz rahibin meskenine ilerlerken gerçekten onu sıcaktan koruyan bulutta onunla birlikte harekete geçiyor bu durum karşısında Rahip Bahira kalbinin şiddetini bastırmak için elini kalbinin üzerine koyuyor.Efendimiz davete icabet edince Rahip yemek aralarında efendimize bazı sorularla sınıyor.Sen putlara mı tapıyorsun sorusuna Efendimiz ben bir olan Allah'a inanırım cevabını alınca yüreğine hakim olamıyor gözlerinden yaşlar boşalıyor.Sormuş olduğu sorulara almış olduğu olağan üstü cevaplarla Rahip tamamen son nebinin o olduğuna kanaat geliyor.Kitabın tüm yazdıklarını doğrular nitelikte olan Efendimize son olarak Kitabın peygamberlik mührü olarak bahsettiği İki omuz küreğinin ortasında bulunan yaprak büyüklüğündeki beni görmek istediğini belirtiyor.
Oradakiler Rahip Bahiranın daha önce hiç görmediği bir çocuğun sırtındaki beni ve yerini bilmesi oradakileri şaşkına cevirecekti fakat peygamberimiz edeben sırtını açmak istemeyişinden talebine karşılık vermedi fakat orada bulunanların ısrarı üzerine sırtını rahip Bahira'ya gösterdi Rahip gözlerinden yaşlar boşalırcasına ağlıyor ve işte son nebi bu diyor ve peygamberimizin peygamberlik mührünü öpüyor.Ben sana tabi oldum diyor nasıl senin dinine girilirse ne olur beni de kabul buyur diyor.Peygamberimiz söylenmesi gereken kelimeyi şahadedeti söylemesini söylüyor Rahip aynan dediklerini yaparak son nebiye uymanın şerefiyle şerefleniyor.
Değerli okuyucularım duygulanmama sebep olan bu olayda dikkat çekmek istediğim önemli gödüğüm bazı noktalar var.Birincisi peygamberimiz asla 40 yaşından sonra peygamber olmamış daha öncede paygamber idi ikincisi ilk müslümanlar diye anlatılanların yanlışlı burada açıkça ortadadır.Ayrıca çokça söylediğim bir söz peygamberimizin geçmişle olan bağlarını kesmek istiyorlar halbuki o Hz.İbrahimin Dini olan dine inanıyor ve onun son temsilcisi idi.Yeryüzüne islamdan başka din inmemiş olup Hz.Ademden beri Allah'ın yeryüzüne indirdiği tek din İslam'dır.Bir olan Allah'ın bir dini vardır başka yoktur.
YAZARI: BAHADIR ÇAKIR O ADAM SENSİN.....
Yıllardır gözleri yollarda kalan rahip son nebiyi bekliyor.Biran için onu heyacanlandıracak bir olaya şahitlik ediyor.Durup kalka ilerleyen bir bulut bulunmuş olduğu yere doğru yaklaşıyor.Düşünüyor diyor ki çölün bu yakıcı sıcağında eğer bu bulutun altında ilerleyen biri varsa kesinlikle o Allah'ın çok önem verdiği biridir.Ve bu son nebi olabilir diyor ve kalbi şiddetle atmaya başlıyor.Gerçekten düşüncelerinde haklı olduğunu yaklaşan şeyin bir kervan olduğunu anlayınca ağırlık kazanıyordu.Derhal hizmetçilerine emir veriyor kervan için yemekli hazırlık tertipliyor.
Peygamberimizin içinde bulunduğu kervan Rahip Bahira'nın meskenine yakın bir yerden geçerken Rahip Bahira'nın adamları tarafından durduruluyor.Ve Rahibin onları yemeğe davet ettiğini söylüyor adamlar.Ebu Talip şöyle diyor daha önceleri de buradan çok geçtik fakat rahip bizi hiç davet etmezdi bu işte bir iş var diyor fakat kestiremiyor tabi.Daha önceleri peygamberimizle hiç geçmemişti ki oradan rahibin aradığı yoktu ki daha önceleri.
Develeri beklemesi için Peygamberimizi orada bırakıp Rahibin davetine icabet ediyorlar.Sofraya oturuyor bütün kervandakiler fakat her nedense Rahibin takip ettiği bulut kervanın durduğu yerde duruyor.Rahip soruyor sizden başka birileri daha var mı diyor.Ebu Talip var o develerimizi bekliyor ,12 yaşında bir yeğenim var diyor.Bunun üzerine Rahip bizim adamlar develerinizi bekler onunda burada bizimle olmasını istiyorum eğer uygun bulursanız diyor.Ebu Talip bu nazik istek karşısında Hay hay elbette memnun oluruz diyor ve peygamberimiz rahibin meskenine ilerlerken gerçekten onu sıcaktan koruyan bulutta onunla birlikte harekete geçiyor bu durum karşısında Rahip Bahira kalbinin şiddetini bastırmak için elini kalbinin üzerine koyuyor.Efendimiz davete icabet edince Rahip yemek aralarında efendimize bazı sorularla sınıyor.Sen putlara mı tapıyorsun sorusuna Efendimiz ben bir olan Allah'a inanırım cevabını alınca yüreğine hakim olamıyor gözlerinden yaşlar boşalıyor.Sormuş olduğu sorulara almış olduğu olağan üstü cevaplarla Rahip tamamen son nebinin o olduğuna kanaat geliyor.Kitabın tüm yazdıklarını doğrular nitelikte olan Efendimize son olarak Kitabın peygamberlik mührü olarak bahsettiği İki omuz küreğinin ortasında bulunan yaprak büyüklüğündeki beni görmek istediğini belirtiyor.
Oradakiler Rahip Bahiranın daha önce hiç görmediği bir çocuğun sırtındaki beni ve yerini bilmesi oradakileri şaşkına cevirecekti fakat peygamberimiz edeben sırtını açmak istemeyişinden talebine karşılık vermedi fakat orada bulunanların ısrarı üzerine sırtını rahip Bahira'ya gösterdi Rahip gözlerinden yaşlar boşalırcasına ağlıyor ve işte son nebi bu diyor ve peygamberimizin peygamberlik mührünü öpüyor.Ben sana tabi oldum diyor nasıl senin dinine girilirse ne olur beni de kabul buyur diyor.Peygamberimiz söylenmesi gereken kelimeyi şahadedeti söylemesini söylüyor Rahip aynan dediklerini yaparak son nebiye uymanın şerefiyle şerefleniyor.
Değerli okuyucularım duygulanmama sebep olan bu olayda dikkat çekmek istediğim önemli gödüğüm bazı noktalar var.Birincisi peygamberimiz asla 40 yaşından sonra peygamber olmamış daha öncede paygamber idi ikincisi ilk müslümanlar diye anlatılanların yanlışlı burada açıkça ortadadır.Ayrıca çokça söylediğim bir söz peygamberimizin geçmişle olan bağlarını kesmek istiyorlar halbuki o Hz.İbrahimin Dini olan dine inanıyor ve onun son temsilcisi idi.Yeryüzüne islamdan başka din inmemiş olup Hz.Ademden beri Allah'ın yeryüzüne indirdiği tek din İslam'dır.Bir olan Allah'ın bir dini vardır başka yoktur.
YAZARI: BAHADIR ÇAKIR O ADAM SENSİN.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder