Düzgün Yaşayalım Diyoruz Yaşatmıyorlar

    Tam kimseye bir şey demeyeceğim herkese eyvallah diyecem diyorum olmuyor. Sinirlerim yine yerinden oynadı.Olayı sizlerle paylaşacağım. Köyden şehire inmek üzere yola çıktım. Dik bir rampa var tam tırmanışa geçtim yukardan aşağı gelen bir araç selektör yapmaya 300 metreden başladı. Yolun dar noktasında karşılaştık arka tarafı hafif düz geri git dedim ben acemiyim geri gidemim dedi.
    Araçtan indim in arabadan ben geri geri götürim yolu açım geçip gideyim. Yok dedi. Sana yardım edim gel diyorum ırganma bile ırganmıyor. Babam araçtan indi sen gel oğlum yapma etme. Kan beynime sıçradı. Baktım plaka 34 istanbuldan buraya kadar nasıl gelmiş ...........
    Yalandan yapıyor diye bağırdım öyle diyorum yok böyle diyorum yok. Iyk da gıyk da vaz vuz. Dayak mı arıyorsun oğlum dedim.Neyse ki babamı kıramadım bastım geri. 300 metre geri gittim adama yolu verdim. Yanımdan geçerken sağol diyor. Karşılık vermedim. İKİNCİ kEZ SAĞOL DEDİ. yine karışık vermedim sağol diyorum dedi. Yine karşılık vermeden bastım gittim.
    Onca küfürü yedin onca şeyi işittikten sonra neyine sağol. Onu önceden selektör çakacağına yukardan aşağı inmeye devam edeceğine yolun geniş yerinde durup beklesene. Yol hakkı alttan gelen aracın değil mi?
    biz yanlış mı biliyoruz. Dayaklık.
     Kıçını kazığa geçirirler ama biz görür müyüz?