Ben sessizce gözlerine bakıyordum,
Bilmiyordun ki gönlüm sana tutsaktı,
Bir sanık gibi kararını bekliyordum,
Gözlerim kal diyorken ,
O gece sen gidiyordun.
Bütün cümleler kifayetsizdi,
Çünkü hiç bir şey seni alıkoyamazdı,
Kalbimde biliyordu bunu,
Ama gözlerim yine de kal diyordu,
Bir ümit kararın değişebilirdi,
Ama o gece sen gidiyordun.
Bütün yolları yakmak vardı aklımda,
Gideceğin bütün yolları yakmak,
Ama çaresiz bir çırpınış gideni durdurmak,
Yola ihtiyacın yoktu aklına koymuştun çünkü,
O gece sen gidiyordun,
Yolları yıkmanın anlamı yoktu,
Çünkü o gece sen gidiyordun,
Bavulsuz,elvedasız ve yolsuz öylece gidiyordun.
Sana haykıran yüreğimin sesini duymadan gidiyordun.
Seninle başka atan yüreğimi bırakıp gidiyordun.
Gözlerimin kal deyişine aldırmadan gidiyordun.
Bir ses verseydin kal deyişime,
O zaman volkanların bile yanında sönük kaldığı yüreğimin ateşiyle seni sarardım,
Yanmak ve yakılmanın ne demek olduğunu yüreğimden öğrenirdin güzelim,
Ama sen yanmayı değil kaçmayı seçtin,
Senden sonra o gece bende gidiyordum,
Kal demeni bekliyordum,
Ama sen seninle başka bakan gözlerimin yakarışını görmezden geldin,
Kal diyemedin,
Kal deseydin,
O zaman fırtınaların bile sökemeyeceği aşkımla halat atardım yüreğine,
O gece ben gidiyordum sessiz ve çaresiz ara sokaklarda yürüyordum,
Sessiz ama bir o kadar sesli bir yürüyüştü bu,
Yüzyılda bir gerçekleşen bir yürüyüş,
O sokaklar bile biliyordu seni nasıl sevdiğimi,
Üzerine basarak geçtiğim her bir taş istemeden bastığımı biliyordu,
Ama sen kal diyemedin güneş gözlüm,
Çünkü o gece sen gitmiştin....
YAZARI =BAHADIR ÇAKIR O ADAM SENSİN...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder